می‏گفت: «مردها، واقعا قوامی برای زنان هستند. خدا قدرتی در وجود مرد به ودیعه گذاشته ، که بهش اجازه داشتن چهار همسر را می‏دهد.» خونم به جوش آمد.صورتم قرمز شده بود و در عین حال چشمهایم گرد شده بود.این حرفها را از خیلی ها شنیده بودم. ولی وقتی از زبان کسی می‏شنوم که به اعتقاد من ،خودش به شدت روحیه‏ی فمنیستی دارد،خوب...حق بدهید که چشمهایم گرد بشوند. مخصوصا که طرف خودش یک زن باشد و به شدت هم حساس.کسی که حتی اگر خدای نکرده یادتان برود بهش سلام کنید؛به شدت مکدر می‏شود.
می‏گفت:« همه‏مان مسوولیم.به خاطر نعمتی که خدا در وجود بندگانش به ودیعه گذاشته است ، مسوولیم.»
بهتون خواهم گفت که بحث بر سر کدام ودیعه بوده است.صبر کنید.این چیزهایی که الان می‏نویسم ، تماما حرفهای اوست.بخوانیدش . و من هنوز دارم به آ‏نها فکر می‏کنم و همچنان به دنبال جواب بهتری برایش می‏گردم .اگر ببینمش بهش می‏گویم.
یک مرد به طور بالقوه توانایی اداره کردن چهار زن را دارد.اگر می‏بینیم که در اداره کردن همین یکی هم درمانده شده است،به اعتقاد من در بالفعل رساندن استعدادهای فطری‏اش کوتاهی کرده است.یک مرد آنقدر باید از نظر علمی،روحی،اعتقادی،مالی،جسمی و خلاصه در همه‏ی زمینه‏ها خودش را تربیت کرده باشد که بتواند در عین داشتن چهار همسر و به نوعی تحت پوشش حمایت خود قرار دادن،بتواند عدالت در همه‏ی زمینه‏ها را به نحو احسن در بین همسرانش پیاده کند.بتواند حمایت عاطفی اش را به طور یکسان تقسیم کند.از نظر مالی هم به نحوی دارا باشد که هیچ کدام در مضیقه نباشند.به گونه‏ای رشد کرده باشد که حتی فرزندانش هم به داشتن چنین پدری افتخار کنند.از آن طرف هم زن هم قدرت تربیت کردن بهترین فرزند ها را دارد.منتهی خودش باید از نظر علمی آنقدر رشد کرده باشد که با داشتن چندین فرزند ، باز بهترین اموزش‏های تربیتی را در فرزندانش پیاده کند.
اما در حال حاضر وضع اینجوری نیست.مردهای الان ما حتی نمی‏توانند مرز بین همسر خود با مادرشان را به خوبی حفظ کنند.پس چگونه می‏خواهند قوام خوبی برای زنان خود باشند؟زنهای الان ما از عهده‏ی تربیت خوب یک فرزند هم درمانده شده اند.برای همین هم از داشتن بیش از دو فرزند امتناع می کنند.چون توانش را در خود نمی بینند.در حالی که خدا قدرت تربیت را در نهاد مادر نهفته است.شما کجا مربی‏ای را خواهید دید که با تمام وجود  وقت،محبت،ایثار،حمایت، به معنای کامل کلمه ، به پای متربی‏اش بگذارد؟شما کسی را به غیر از مادر سراغ دارید؟شما چتری بزرگتر و محکم‏تر از حمایت پدر بر سایه‏ خانواده اش سراغ دارید؟

هنوز فکرم در گیر و دار این حرفهاست.هنوز...