دقت کرده ام که بیشتر زندگی‏هایی که دوام داشته؛زندگی‏هایی  بوده که محور دین در آن پر رنگ بوده.هر جا حضور دین کمرنگ بوده،حس می کنم سردی آن زندگی بیشتر نمود پیدا می‏کنه.به نظر من وجود دین مثل لوستر می‏مونه که هرچی قدرت ولتاژ برقش بیشتر و قوی‏تر بوده باشه،لاجرم شاخه‏های بیشتری از این لوستر روشن می‏مونه.خوب معلومه که هرچی شاخه‏های این لوستر بیشتر روشن باشه ،گرمای بیشتری رو به اطرافش می‏ده.
راستی یادم رفت از آقا شوهر تشکر کنم.آخه روز 28 اذر که تولدم بود از من پرسید که سنم چقدره تا بر مبنای سن من بهم پول هدیه بده.برای اولین بار با افتخار سنم را گفتم.کاش 100 سالم بود و  الان 100 هزار تومان گیرم می‏اومد...حیف شد...