سلام.
اشتباه دوستتون اين بوده كه ميخواسته دو نفر رو به يك شيوه تربيت كنه. نشانه هايي كه توي بدن ما هست، نشون ميده كه ما نه فقط نميتونيم دو نفر رو از نظر جسمي كاملا يكسان پيدا كنيم بلكه حتي دو نفر رو با روحيه يكسان هم نميشه پيدا كرد. هر كسي شيوه خاص خودش رو داره. بايد با يكي با ملايمت رفتار كرد و با ديگري بايد سفتي. منظورم خشونت نيست.
دختر اول، اون روحيه رو داره، كه با اون تربيت پدر و مادرش جواب داده اما دختر دوم، مثل يك نيروگاه اتمي هستش. يعني بايد به شيوه ديگه، اون رو هدايت كرد و ازش استفاده كرد و به خودش استفاده رسوند.
همونطور كه هيچكدوم از ائمه ما،‏ با بقيه، يكسان نبودن. وقتي كه از طرف خدا براي حسنين، دوتا پارچه بهشتي فرستاده شد، امام حسن،‏رنگ سبز رو انتخاب كرد و امام حسين رنگ سرخ رو. اين نشون ميده كه اخلاق و روحيات اونها باهم فرق ميكرده.
شما نميتونيد يك تخم مرغ رو در سبد سيبها قرار بديد و اگه اينكارو بكنيد، اشتباه بزرگي مرتكب شديد. حالا آيا درسته كه بگيم، تخم مرغ چيز بديه يا سيب چيز بديه؟
مهمترين نكته در تربيت كودكان اين هستش كه اونها رو كودك به حساب نياريد. و صحبت اسلام هم اينه كه كودكان، سه دوره سني هفت ساله دارن كه در هر دوره، شيوه تربيتي فرق ميكنه.
به قول آقاي قرائتي، اگه گچ روي لباستون بشينه، محكم ميتكونيد لباس رو تا گچها بره كنار،‏اما اگه دوده روي لباستون بشينه،‏سعي ميكنيد با كمترين فشار و با يه فوت، اون دوده هارو ببرين كنار.
اين از خاصيت آدمهاست. بعضيها داراي ذرات ريز هستند، بايد بهشون دقت كرد،‏بعضي ها هم حالت روغني دارن، بايد كلي باهاشون كار كرد و با يه فوت، اونها رو سربه راه كرد.
ميشه خيلي صحبت كرد.