آن زمان که دايي جبهه بود، من هنوز سواد خواندن و نوشتن نداشتم. شايد اگر آن زمان، بزرگ‏تر بودم، اگر زودتر به دنيا آمده بودم، من هم نامه‏هايي از يك رزمنده داشتم؛ يك رزمنده‏ي واقعي؛ نامه‏هايي كه آن رزمنده،‏ براي خود خودم نوشته باشد.

حسرت زجر آوري است...